Beste lezers,
wederom bedankt voor de lieve berichten die ik krijg via allerlei kanalen. Mocht ik niet persoonlijk
gereageerd hebben dan bij deze alsnog een welgemeend bedankt. Ik lees ze allemaal en het is fijn
om te weten dat er zo veel mensen meeleven.

Zo kreeg ik net een kookboek in de bus van Aviko, dus iemand van mijn volgers heeft zich het
schompus gegeten aan aardappelkroketjes en voor mij een boek bij elkaar gespaard, thnx, heel
lief!

Afgelopen weken waren best wel zwaar (eigenlijk gewoon klote) en had ik nergens zin in. In
overleg met de oncoloog heb ik afgesproken om de dexamethason af te bouwen tot aan nul. Dat
is niet gelukt, tijdens de week dat ik niets gebruikte was ik moe, zonder energie. Van de bank
afkomen was al een opgave. Ik kan je vertellen dat je daar niet gezelliger van wordt. Afgelopen
maandag ben ik weer begonnen met een halve tablet dexamethason per dag, eens kijken of dat
halve tabletje mij genoeg ondersteuning (lees energie) geeft. Wel jammer dat afbouwen tot nul
niet gelukt is. Zo zal mijn gewicht minimaal op hetzelfde niveau blijven terwijl ik had gehoopt dat ik
zonder die troep al wat zou afvallen. De aanblik in de spiegel maakt mij verdrietig, het ziet er niet uit.

Een ander tegenvallertje is dat mijn psycholoog tijdens het laatste gesprek aangaf een nieuwe
baan te hebben. Op zich was er wel een goede klik maar ik vraag mij af of ik met een nieuwe
psycholoog ook weer die klik ga krijgen. Eigenlijk heb ik er geen zin in om mijn hele verhaal weer
op te hangen aan een vreemde. We gaan het zien.

Terwijl ik niet zo lekker in mijn vel zat ben ik wat gaan Googlen op palliatieve sedatie. Achteraf
gezien was dat niet zo handig want ik schrok mij werkelijk rot en was daardoor behoorlijk van
slag. Mij in slaap brengen, mij slapend houden en op die manier langzaam sterven. Gelukkig
kwam de volgende dag mijn huisarts op visite die mij gerust kon stellen. Ik was echt in de
veronderstelling dat ik niet meer de controle zou hebben, dat anderen dan even bepalen dat het
handiger is dat ik in slaap blijf. Het blijkt juist het omgekeerde te zijn. De momenten van wakker
zijn moeten comfortabel zijn. Zodra er sprake is van veel pijn dan kan slapen helpen. Je kan er
bijvoorbeeld ook voor kiezen om de nachten goed te slapen om overdag wakker te zijn. Het blijft
een eng idee (en onwerkelijk) maar ik heb alle vertrouwen in Larissa, zeker doordat zij dit op zo
een heldere manier heeft kunnen uitleggen.

Er zijn in de afgelopen periode ook nog wel wat leuke dingen gebeurt. Ik heb met Peter en
Noesjka (later schoof ook Chantal aan) een bakkie ko􀃞e in Alkmaar gedaan, zij zijn alledrie van
Papaver improvisatietheater. Heerlijk kletsen over van alles en nog wat. Natuurlijk ben ik
hartstikke benieuwd hoe het bij Papaver gaat. Peter is op de “donderdagavond” gebleven met
wat nieuwe mensen erbij en Noesjka is naar de “dinsdagavond” gegaan. Als ik dan die verhalen zo
hoor dan is het eeuwig zonde dat ik niet meer kan spelen, ik ben best wel een beetje jaloers zelfs.
Het was zo ontzettend gezellig onder elkaar dat we zelfs een lunch hebben gehad. Nog lang niet
uitgesproken hebben we toch afscheid genomen van elkaar. Thnx luitjes, het was top en _jn om
jullie weer te zien en te knu􀃠elen.
Afgelopen zaterdagavond speelden de “donderdagavond” en de “woensdagavond” een
voorstelling in het Artiance. Ik had mij voorgenomen om te gaan kijken maar hoe dichterbij het
kwam des te lastiger werd het om er heen te gaan. Op de tribune zitten terwijl je ook op het
podium had kunnen staan. Al die mensen die blij zijn om je te zien en vragen hoe het met je gaat.
Al die aandacht, dat voelt niet oké. Het idee benauwde mij zo dat ik besloten heb om niet te gaan.
Wellicht doe ik mijzelf tekort maar het voelde gewoon niet goed om te gaan. Zo heb ik nog een
uitnodiging liggen, ik twijfel zo enorm! En het tenue voor die avond is ook nog eens “tenue de
ville” oftewel, ik moet ook nog een pak huren waar het buikje in past en een overhemd die mijn
nekomvang aankan. En dan al die mensen tegenkomen………

Met LiDRS® gaat het goed, heel goed zelfs. De avond voorafgaand aan de Masterclass hebben
Jochen en Bastiaan mij heerlijk bijgepraat onder het genot van een Indonesische rijsttafel bij
Samabe. Ik kon gelukkig ook nog een beetje meedenken over de invulling van de Masterclass. Ik
had nog een leuke opwarmer als bijdrage. Geeft altijd een _jn gevoel als je nog wat ideeën en
kennis mag spuien. De Masterclass is druk bezocht en een aantal deelnemers zijn voornemens
om het LiDRS® Practitioner Program te volgen. Tevens werden we enorm verrast. We zijn
uitgeroepen tot Training/Coaching Company of the Year in Europe als het gaat om Leadership
Development door HR Tech Magazine. Daar zijn wij zo ontzettend trots op. Hard werken en
geloven in ons model en zienswijze werpt zijn vruchten af. Super dat ik daar aan heb mogen
meewerken maar heel erg zuur dat ik er niet meer mee verder kan, dat doet pijn.

Maandagochtend 07 oktober heb ik Patty-Lou Middel-Leenheer van Helemaal aan het einde op
visite gehad. Helemaalheteinde.nl is een site met podcasts die je laat stilstaan bij het
onvermijdelijke in het leven: de dood. Met bijzondere afscheidsverhalen, en gesprekken met
mensen die in het uitvaartvak werken. We hebben een heel fijn gesprek en interview gehad dat
binnenkort op de site te horen is via podcast.

Zo ben ik eerder geïnterviewd door Jelle Groenendaal over het onderwerp Leiderschap. Jelle is
afgestudeerd op dit onderwerp en wil regelmatig een artikel (blog) plaatsen over dit onderwerp.
Het artikel waarvoor ik geïnterviewd ben is afgelopen week gepubliceerd en het is een leuk stuk
geworden (al zeg ik het zelf).

De afgelopen periode voelt dus een beetje vreemd aan en met name mentaal is het best wel
zwaar. Bij Papaver en LiDRS lag toch een beetje mijn hart maar dat is helaas voorbij. Voor de rest
gebeurt er op medisch vlak ook weinig. Het is wat pillen slikken en afwachten hoe de tumor en
uitzaaiingen zich gaan gedragen. Dat voelt als wachten op het onvermijdelijke. Dat wachten en
nog niet weten maakt het zwaar. Terwijl ik nu nog kan “genieten” en dat probeer ik ook.
Zo ben ik afgelopen vrijdag naar Amsterdam geweest. Ik ben een liefhebber van de werken van
Vincent van Gogh dus ik zou naar het van Gogh-museum gaan. Volgens de site waren er nog
kaarten genoeg. Bij aankomst bleek dat de meeste timeslots al waren uitverkocht en om nu een
paar uur te wachten totdat je naar binnen mag vond ik ook niet een fijn vooruitzicht. Onderweg
naar het museum ben ik een ander museum tegengekomen, het Mocomuseum en die hadden
een expositie van Banksy, Koons, Warhold en nog wat van die moderne kunstenaars. Daar kon ik
wel zo naar binnen dus ik heb mij laten verrassen door wat mooie moderne kunst. Echt een
aanrader dit museum. Wel van tevoren de app van die museum downloaden want sommige
kunstwerken komen tot leven als je ze met de camera van de app bekijkt. Gelukkig kwam ik een
enthousiaste medewerker tegen die mij dit bij verschillende kunstwerken liet zien. Ik zal wat foto’s
van dat bezoek hieronder in een slideshow voorbij laten komen.

Kortom, weer een heftige periode achter de rug. De eerste week van November gaat er weer een
scan gemaakt worden, dan kunnen we zien hoe we ervoor staan.

Tot de volgende keer, grtz Walter. X